Lieve jonge mama, ik zie jou

Een eerlijke boodschap over moederschap, mentale gezondheid

en waarom jij er écht toe doet

Je wordt wakker en bent al moe.
Je geeft het beste van jezelf aan kleine handjes, deadlines, boodschappen, klanten, eten maken, opruimen.

Je probeert rustig te blijven, ook al wil je vanbinnen gewoon huilen, roepen of verdwijnen.
Je houdt alles draaiende. En toch vraag je je op het einde van de dag af…
"Is het wel genoeg wat ik doe?"

Laat me dit heel duidelijk zeggen:
Ja, jij doet meer dan genoeg.

Maar de échte vraag is: zit jij nog in je eigen leven?

Want ik zie zoveel jonge mama’s – ook mijn eigen dochters – die elke dag alles geven voor iedereen… behalve voor zichzelf.
Ze blijven doorgaan. Ze dragen de hele mentale last. Ze doen alsof het allemaal wel lukt.
Maar vanbinnen? Is er uitputting. Druk. Schuldgevoel. En een zacht stemmetje dat zegt: “Ik mis mezelf.”

En ik snap het. Want ik was die mama.

Jaren geleden deed ik exact hetzelfde.
Ik bleef gaan. Ik wilde de perfecte vrouw, moeder, vriendin, hulpverlener zijn.
Tot mijn lichaam op de rem ging staan.

Ik werd ziek. Echt ziek. En plots kon ik niet anders dan luisteren.

Dat was mijn wake-up call.
Ik heb aan den lijve ondervonden dat zelfzorg géén luxe is.
Het is geen cadeautje. Geen extraatje.

Het is levensnoodzakelijk — zeker voor moeders.

Mijn dochters hebben mij zien vallen én weer rechtkrabbelen.
Ze hebben gezien wat het kost als je altijd “de sterke” wil zijn.
Ze hebben veel geleerd uit mijn verhaal. Maar het blijft ook hun eigen proces.
Soms lukt het nog steeds niet om zichzelf op de eerste plaats te zetten.
Maar ze zijn op weg. Net als jij misschien.

Ik schrijf dit dus niet om jou nóg meer tips te geven.
Je draagt al genoeg.
Ik schrijf dit om je te herinneren aan iets belangrijks:

Jij bent niet alleen. En jouw welzijn is geen optie.

Niet omdat je alles perfect moet doen.
Maar omdat je recht hebt op vreugde.

Je kinderen hebben niet alleen jouw aanwezigheid nodig — ze hebben jouw levendigheid nodig.

"Je kan niet blijven geven als je zelf leeg bent. Maar je kan je beker wel opnieuw vullen — zachtjes, stap voor stap, op jouw tempo."

Misschien neem je vandaag vijf minuutjes stilte.
Misschien zeg je nee tegen iets dat je leegzuigt.
Misschien laat je gewoon even los. Tranen, gedachten, alles.

Wat je ook doet — vergeet dit niet:

Jij bent belangrijk. Niet alleen als mama. Maar als mens. Als vrouw. Als jij.

En hoe meer jij voor jezelf zorgt?
Hoe krachtiger, rustiger en échter jouw moederschap zal voelen.

Vanuit het hart
Danielle Sax